COGAN KEBESARAN KESULTANAN JOHOR-RIAU
Cogan yang diperbuat daripada emas ini adalah sebahagian daripada alat kebesaran Sultan Riau-Lingga. Tulisan Melayu Jawi yang terdapat padanya berbunyi: "Bismillah HirRahman Nir Rahim" Bahwa inilah Raja yang berketurunan dari Bukit Seguntang asalnya dari Baginda Seri Sultan ISKANDAR ZULKARNAIN. Inilah Raja yang Adil lagi Berdaulat yang mempunyai Tahta Kerajaan serta Kebesaran dan Kemuliaan kepada segala Negeri Tanah Melayu kurnia Tuhan Rabbul-Arsyil Azim atasnya dikekalkan Allah Subahannallahu Taalla diatas Kerajaannya ditambahi Allah pangkat yang Kebesaran serta Darjat Kemuliaan Daulatu Sa'adati Allahuma Khalidullahulahu Bija-annabiyi Mursalin Waalla=alihi Wasyahbihi Ajemain - Amin Amin - Allahuma - Amin.
KERIS KEBESARAN DYMM SULTAN ABDUL JALIL RIAYAT SHAH IV IBNI AL-MARHUM BENDAHARA TUN HABIB ABDUL MAJID PADANG SAUJANA JOHOR
NAFIRI ASAL KESULTANAN JOHOR LAMA.
Ini adalah Nafiri yang dinobatkan para sultan Melaka dan Johor-Riau-Lingga-Pahang dan Terengganu.
GAMBAR MAKAM BENDAHARA TUN HABIB ABDUL MAJID PADANG SAUJANA JOHOR.
BAGINDA MERUPAKAN NENEK MOYANG KEPADA SULTAN JOHOR, SULTAN PAHANG, SULTAN TERENGGANU DAN JUGA SULTAN SELANGOR.MAKAM BAGINDA TERLETAK DI KAWASAN MAKAM BENDAHARA JOHOR LAMA DI KOTA TINGGI JOHOR.
MAKAM AL MARHUM DYMM SULTAN ABDUL JALIL RIAYAT SHAH IV IBNI AL MARHUM BENDAHARA TUN HABIB ABDUL MAJID PADANG SAUJANA JOHOR.MAKAM BAGINDA TERLETAK DI MAKAM DIRAJA KG MARHUM KUALA PAHANG.
PAHANG DARUL MAKMUR.
MAKAM AL MARHUM DYMM SULTAN SULAIMAN BADRUL ALAM SHAH IBNI AL MARHUM SULTAN ABDUL JALIL RIAYAT SHAH IV IBNI BENDAHARA TUN HABIB ABDUL MAJID PADANG SAUJANA JOHOR. MAKAM BAGINDA TERLETAK DI RIAU INDONESIA.
WZWH present the real sejarah bangsa Johor mengikut perspektif pandangan politik yang lebih universal kepada pembaca blog WZWH terutama generasi baru...
Kesultanan Johor meneruskan sistem pentadbiran yang sebelum ini diamalkan di Melaka. Kuasa tertinggi terletak di tangan Yang di-Pertuan yang dikenali sebagai Sultan. Sultan dibantu oleh sebuah badan yang dikenali sebagai Majlis Orang Kaya (literal bermakna Majlis Lelaki Kaya dalam bahasa Melayu, tetapi sebenarnya adalah House of Lords atau Menteri-menteri) yang telah ditugaskan untuk memberi nasihat kepada Sultan.
Antaranya ialah Bendahara, Temenggung, Laksamana, Shahbandar dan Seri Bija Diraja. Pada abad ke-18, Bendahara tinggal di Pahang dan Temenggung Johor di Teluk Belanga, Singapura. Masing-masing mengurus pentadbiran kawasan masing-masing berdasarkan tahap kuasa otoriti yang dikurnia kepada mereka oleh Sultan Johor.
Empayar Johor adalah desentralisasi. Ia diperbuat daripada empat fiefs utama dan wilayah Sultan. The fiefs adalah:
1. Muar dan wilayah di bawah Raja Temenggung Muar;
2. Pahang di bawah kepimpinan Bendahara;
3. Riau di bawah kawalan Yam Tuan Muda dan
4. Tanah Besar Johor dan Singapura di bawah Temenggung.
Selebihnya Empayar milik Sultan. Sultan tinggal di Lingga. Semua Orang Kaya (harfiah bermaksud seorang kaya dalam bahasa Melayu, tetapi adalah sama dengan Lords atau Menteri) kecuali Raja Temenggung Muar melapor terus kepada Sultan; Raja Temenggung Muar adalah berdaulat dan diiktiraf oleh Sultan.
Menteri-menteri
1. Bendahara - Bendahara dilantik oleh Sultan dan merupakan jawatan keturunan. Ia adalah pejabat yang dipegang oleh keluarga Bendahara. Bendahara dan Sultan berkongsi keturunan yang sama. Bendahara adalah ketua golongan bangsawan, status yang memberikan tanggungjawab tertentu. Bendahara yang merupakan tulang belakang kepada Kesultanan Melayu. Menteri Adat atau Perdana Menteri, tetapi tidak seperti Perdana Menteri moden yang mempunyai kuasa politik yang kuat ke atas Sultan; dalam masa purba Sultan mempunyai kuasa tertinggi, Bendahara hanya rasmi yang tertinggi di bawah Sultan.
2. Temenggung - ketua keselamatan awam. Temenggung biasanya bertanggungjawab untuk keselamatan raja serta polis negeri dan tentera. Pejabat biasanya batu loncatan ke promosi jawatan yang lebih tinggi iaitu Bendahara, atau Grand wazir. Beliau menjaga keamanan dan keharmonian di negeri ini dan juga untuk menyelia kelancaran perdagangan di negara ini. Dengan kehadiran Orang Laut sebagai sumber utama tenaga kerja untuk melindungi perairan Selat Melaka bagi menggalakkan perdagangan. Timbalan Perdana Menteri merangkap Menteri Perdagangan & Keselamatan
3. Laksamana - kedudukan tentera dalam angkatan bersenjata, terutamanya tentera laut bagi negeri pelabuhan, sama dengan kedudukan admiral. Jawatan Laksamana diwujudkan semasa pemerintahan Sultan Mansor Shah (1456-1477). Ia pada asalnya 'ditetapkan' oleh Maharaja Majapahit, dan kemudiannya dirasmikan oleh Sultan Mansor Shah. Orang yang pertama memegang jawatan itu ialah Hang Tuah. Ia diletakkan setaraf di mahkamah dengan itu mengenai Seri Bija Diraja sejak pemegang kedua-dua pejabat mengambil bertukar menanggung pedang kerajaan. Oleh itu, tugas dan bidang kuasa Laksamana adalah sama yang digunakan oleh Seri Bija Diraja. Walau bagaimanapun, seperti kedudukan Laksamana menjadi lebih kukuh dan lebih berpengaruh di Melaka, status Seri Bija Diraja secara beransur-ansur merosot.
4. Shahbandar - bersamaan dengan Penguasa utama pelabuhan
5. Penghulu Bendahari - Pemungut hasil, bersamaan dengan Menteri Kewangan
6. Seri Bija Diraja - ketua semua angkatan tentera di laut dan di darat (Menteri Pertahanan)
Sistem Empat Great Lords: The 'Big Four' adalah Bendahara, Penghulu Bendahari, Temenggung dan Laksamana. Mereka yang memegang jawatan ini mestilah hereditary (mengikut keturunan) dan telah dilantik secara tetap berdasarkan tradisi dan adat resam atau dilantik di kalangan pemimpin-pemimpin baru, yang telah mengadakan perkhidmatan cemerlang untuk pemerintah. Pelantikan hereditary telah diuruskan dalam keluarga, terutamanya yang berkaitan dengan pejabat yang paling penting yang telah diwarisi sejak zaman berzaman, seperti Bendahara, Penghulu Bendahari dan Temenggung.
Empayar Johor / Kesultanan Johor-Riau-Lingga
Sejarah Kesultanan Johor dibahagikan kepada 3 tempoh;
1. Dinasti Melaka-Johor - Melayu Jambi
2. Dinasti Bendahara - Bugis
3. Dinasti Temenggung (Johor Moden) - Bugis
Bendahara dinasti Johor meminjamkan namanya daripada pemerintah pengasasnya, Sultan Abdul Jalil Riayat Shah IV yang berkhidmat sebagai Bendahara sebelum kenaikannya sebagai Sultan empayar Johor-Riau.
Wangsa Bendahara
Wangsa Bendahara, yang ditubuhkan oleh Sultan Abdul Jalil Riayat Shah IV yang memerintah Johor dari 1699 sehingga 1812 (walaupun peralihan satu antara 1718-1722). Pada tahun 1812, kematian Sultan Mahmud Shah III mencetuskan krisis penggantian antara Tengku Abdul Rahman dan abangnya Tengku Hussein. British, yang datang ke rantau ini pada tahun 1819 menyaksikan rumah diraja disaingi oleh pertikaian penggantian dan mengambil tugas mengiktiraf Sultan Hussein Shah sebagai Sultan Johor dan Singapura, sambil memberi Tengku Abdul Rahman gelaran "Raja Singapura. Royal Regalia telah diberikan kepada Tengku Abdul Rahman berpusat di Lingga yang disokong oleh bangsawan Bugis dan Bendahara Ali dari Pahang . Perjanjian Inggeris-Belanda 1824 mempunyai kesan membelah isi rumah diraja kepada dua kumpulan:
1. Wangsa Bendahara (Johor): Berdasarkan di Johor, cawangan ini diketuai oleh Sultan Hussein Shah sehingga kematiannya pada tahun 1824, walaupun Temenggong mempunyai dan menggunakan kuasa lebih sebenar daripada Sultan, sebahagian besarnya disebabkan oleh kekurangan pengiktirafan yang sah di kalangan bangsawan Melayu . Pengganti Hussein Shah, Ali, semasa dia berjaya mendapatkan meterai diraja untuk menuntut legitimasi kepada pemerintahannya, House of Riau-Lingga: Cawangan ini berpusat di Lingga dan diketuai oleh Sultan Abdul Rahman yang disokong oleh bangsawan Bugis. Beliau meninggal dunia pada tahun 1832 dan digantikan oleh anaknya, Muhammad Shah dan seterusnya cucunya, Mahmud Muzaffar Shah pada tahun 1841. Sultan Mahmud Muzaffar Shah telah digulingkan pada tahun 1857 oleh Belanda, yang juga disokong oleh bangsawan Bugis. Dalam tahun-tahun kemudian, beliau mula menuntut pengiktirafan sebagai pemerintah yang sah empayar Johor-Riau. Rumah diraja berlangsung sehingga 3 Februari 1911, apabila Belanda mengambil alih kawalan penuh ke atas Riau dan Lingga segera dibayangi oleh Temenggong yang lebih kuat. Di bawah tekanan British, beliau telah dipaksa untuk menyerahkan hak kedaulatan ke atas Johor (kecuali Muar) untuk Temenggong Daing Ibrahim dalam tahun 1855. Sultan Ali meninggal dunia pada tahun 1877.
2.Wangsa Riau-Lingga: Cawangan ini berpusat di Lingga dan diketuai oleh Sultan Abdul Rahman yang disokong oleh bangsawan Bugis. Beliau meninggal dunia pada tahun 1832 dan digantikan oleh anaknya, Muhammad Shah dan seterusnya cucunya, Mahmud Muzaffar Shah pada tahun 1841. Sultan Mahmud Muzaffar Shah telah digulingkan pada tahun 1857 oleh Belanda, yang juga disokong oleh bangsawan Bugis. Tahun-tahun yang kemudian beliau mula menuntut pengiktirafan sebagai pemerintah yang sah empayar Johor-Riau. Rumah diraja berlangsung sehingga 3 Februari 1911, apabila Belanda mengambil alih kawalan penuh ke atas Riau dan Lingga.
Senarai Bendahara
* Tun Khoja, Bendahara Paduka Raja, Bendahara Johor
* Tun Biajid, Bendahara Seri Maharaja, Bendahara Johor
* Tun Mahmud, Bendahara Tun Narawangsa, Bendahara Johor
* Tun Isap Misai, Bendahara Seri Maharaja, Bendahara Johor
* Tun Sri Lanang, Bendahara Paduka Raja, Bendahara Johor. Beliau telah ditangkap oleh tentera Acheh dan memilih untuk kekal di Acheh.
Bendahara berikut diketepikan oleh istana berikutan kebangkitan Laksamana Paduka Tuan
* Tun Anum, Bendahara Seri Maharaja, Bendahara Johor
* Tun Mat Ali, Bendahara Paduka Tuan, Bendahara Johor
* Tun Rantau, Bendahara Seri Maharaja, Bendahara Johor. Beliau telah ditangkap oleh angkatan Jambi.
* Tun Habib Abdul Majid (1637-1697), Bendahara Seri Maharaja ke 19, Bendahara Padang Saujana, memulihkan kembali kedudukan Bendahara di istana.
* Tun Abdul Jalil, Bendahara Paduka Raja ke 20, telah dinaikkan kepada Sultan Johor, Sultan Abdul Jalil IV berikutan kematian Sultan Mahmud II. Cawangan Temenggung dinasti beliau masih memerintah negara Malaysia Johor hari ini. Beliau adalah anak kepada Tun Habib Abdul Majid.
* Tun Abbas, Bendahara Seri Maharaja, Bendahara Johor dan Pahang. Beliau merupakan anak Sultan Abdul Jalil Riayat Shah IV.
Wangsa Bendahara (Pahang)
Wangsa Bendahara (Pahang):
Berikut kenaikan kedudukan Sultan Abdul Jalil IV, Bendahara itu telah diberikan Pahang sebagai fief (perkebunan feudal peribadi mereka). Dari atasnya selepas itu Bendahara Johor yang dikenali sebagai Bendahara di Pahang. Mereka juga dikenali sebagai "Raja Bendahara" untuk status mereka sebagai raja-raja negeri orang suruhan Pahang (vassal state). Pahang adalah negeri orang suruhan Kesultanan Johor.
Bendahara di Pahang
* Tun Abdul Majid, Raja Bendahara Pahang I (1777-1802)
* Tun Muhammad, Raja Bendahara Pahang II (1802-1803)
* Tun Koris, Bendahara Paduka Raja, Raja Bendahara Pahang III (1803-1806)
* Tun Ali, Bendahara Siwa Raja, Raja Bendahara Pahang IV (1806-1847)
* Tun Mutahir, Bendahara Seri Maharaja, Raja Bendahara Pahang V (1847-1863). Dia adalah yang terakhir bertahan Raja Bendahara Pahang. Beliau digulingkan oleh adiknya Wan Ahmad yang kemudiannya diisytiharkan sebagai Sultan Pahang selepas perceraian anggota Empayar Johor.
Tun Muhammad Tahir, yang lebih dikenali sebagai Tun Mutahir (1847-1863) adalah (Bendahara Seri Maharaja, Raja Bendahara Pahang V (1847-1863)) Bendahara terakhir Kesultanan Johor Lama. Bapanya adalah Tun Ali, Bendahara Siwa Raja dan ibunya Che Wan Ngah keluarga Bendahara itu. Ia memerintah negeri orang suruhan Pahang sehingga beliau meninggal dunia pada tahun 1863 berikutan Perang Saudara Pahang.
Perang Saudara Pahang
Peperangan ini adalah antara beliau dan adiknya Tun Ahmad, Tun Ahmad adalah anak yang lahir daripada perkahwinan Tun Ali dengan Chik Puan Lingga pada tahun 1832. Tun Ali memeterai semi-bersara pada tahun 1847 dan menyerahkan tugasnya kepada Tun Mutahir. Tun Mutahir diikuti dasar Bendahara Ali dan tidak banyak ditulis mengenai pemerintahannya. Pada tahun 1857 Bendahara Ali menandatangani pengisytiharan yang menunjukkan bahawa Tun Ahmad dihukum mati kerana salah laku beliau. Bendahara Tun Ali mahu Ahmad dan rakan sejenayah beliau dihukum mati. Tun Ahmad serta segera melarikan diri ke Singapura dan kembali ke Pahang pada masa kematian Tun Ali.
Konflik tercetus antara kedua-dua pihak yang mengakibatkan perang saudara yang melanda Pahang. Konflik ini bukan sahaja melibatkan pembesar Pahang tetapi juga terlibat Temenggung Johor, Sultan Terengganu dan juga British memainkan peranan politik. Peperangan ini adalah yang paling penting dalam sejarah Kesultanan Johor Lama. Konflik ini berakhir apabila Tun Mutahir terluka parah pada tahun 1863, dan meninggal dunia. Tun Mutahir dimakamkan di Bukit Timbalan, Johor Bahru, Johor.
Tun Ahmad telah diisytiharkan sebagai Sultan Ahmad I pada tahun 1882 dan mengasaskan Kesultanan Pahang moden yang dimeterai perpecahan Kesultanan Johor. Temenggung Johor (Maharaja 1868-1885) telah diberi pengiktirafan oleh British dan diisytiharkan Sultan Johor tiga tahun kemudian.
Sultan Pahang moden menjejaki keturunan kepada Sultan Wan Ahmad dari Pahang, keturunan Tun Abbas, seorang anak Sultan Abdul Jalil Riayat Shah IV. (Pada satu ketika masa lain keturunan diraja yang berkaitan dengan keluarga diraja Melaka (keturunan dari Parameswara) juga memerintah Pahang, tetapi kemudian pupus.
Wangsa Temenggong (Johor)
Dalam Kesultanan Johor, Temenggong Muar mengadakan fief perkebunan feudal (berpusat di Segamat) selama kira-kira 2 abad dan Temenggung Johor merupakan ketua perkebunan feudal (tanah besar Johor) di antara 1760 dan 1868. The rendition penuh Temenggung Johor Temenggung Seri Maharaja. Walaupun Temenggung adalah ketua pentadbiran perkebunan feudal itu, Temenggung diadakan dalam Kerajaan Johor dan Singapura oleh kerana beliau adalah orang suruhan Sultan. Pada masa itu, sultan adalah praktikal boneka. Pada tahun 1868, Temenggung Abu Bakar mengisytiharkan dirinya sebagai maharaja yang, mengambil alih kawalan ke atas Muar dan mengisytiharkan dirinya sebagai pemerintah bebas. Pada tahun 1885, beliau menyandang gelaran sultan dengan sokongan Britain.
Dinasti Temenggong bermula selepas perpecahan kesultanan Johor kepada Pahang dan Kesultanan Johor, Johor atau Kesultanan moden Johor diperintah oleh Dinasti Temenggong. Kesultanan Riau-Lingga telah berpecah selepas Perjanjian Inggeris-Belanda 1824.
Dewan Temenggong (Johor) yang ditubuhkan oleh Temenggong Tun Daeng Ibrahim, keturunan Sultan Abdul Jalil Riayat Shah IV oleh anaknya Tun Abbas. Sultan Johor kini milik rumah diraja ini.
Ahli dinasti Temenggong itu (diasaskan oleh Sultan Abu Bakar Johor) adalah kesan keturunan kembali kepada Sultan Abdul Jalil Riayat Shah IV. Dinasti Temenggong ditubuhkan sebagai pemerintah pengasasnya, Sultan Abu Bakar adalah seorang Temenggong sebelum kenaikannya takhta, dan banyak dari nenek moyangnya pernah berkhidmat sebagai Temenggongs hadapannya. (Sultan Abu Bakar berketurunan daripada Tun Abbas, seorang anak Sultan Abdul Jalil Riayat Shah IV).
Raja Temenggung Muar
Raja Temenggung Muar (juga dikenali dengan gelaran Temenggong Paduka Tuan Muar) adalah gelaran yang mulia digunakan untuk merujuk kepada keluarga Dato 'Pasir Raja dan keturunannya, yang memerintah perkebunan feudal Muar, yang merupakan sebahagian daripada Empayar Johor dari pertengahan abad ketujuh belas dan seterusnya.
Pada pertengahan abad ke-ketujuh belas, Sultan Johor telah berkahwin dengan Marhum Bakal adik kepada Bendahara Tun Habib Abdul Majid dan Sayyid Ja'afar, Dato 'Pasir Raja. Sebagai mas kahwin, Dato 'Pasir Raja telah diberi fief perkebunan feudal Muar. Yang pertama Raja Temenggung Muar adalah Sa Akar di-Raja yang makam didapati di Kampung Lubuk Batu, Segamat bersebelahan dengan makam pengasas Bendahara Tepok Segamat; keturunannya juga dikebumikan di Kampung Lubuk Batu. Raja Temenggung ke 7 , Engku Abdul Salleh, dikebumikan di Pengkalan Kota, pusat pentadbiran mereka
Pada awal abad kesembilan belas, perkebunan feudal itu dibahagikan kepada lapan daerah, setiap diperintah oleh penghulu dengan Raja Temengung Muar sebagai ketua "persekutuan".
Senarai Raja Temenggung
* Sa Akar Di-Raja, Raja Temenggung Muar saya
* Sa Amar Di-Raja, Raja Temenggung Muar II
* Engku Burok, Raja Temenggung Muar III
* Engku Kunit, Raja Temenggung Muar IV
* Engku Said, Raja Temenggung Muar V
* Engku Ismail, Raja Temenggung Muar VI
* Engku Muhammad Salleh, Raja Temenggung Muar VII
* Wan Abdul Rahman, Raja Temenggung Muar VIII (Raja Temenggung terakhir)
Raja Temenggung Muar Terakhir
Pada awal abad kesembilan belas, perkebunan feudal itu dibahagikan kepada lapan daerah, setiap diperintah oleh penghulu dengan Raja Temengung Muar sebagai ketua "persekutuan".
Muar telah terperangkap dalam merebut kuasa oleh Maharaja Johor, Abu Bakar selepas pemerintah boneka itu, Sultan Ali meninggal dunia. Sultan Ali Iskandar Shah ibni Hussein Muazzam Shah adalah Sultan ke-19 Johor, yang menggantikan ayahnya, Sultan Hussein selepas meninggal dunia akibat sebab semula jadi pada 1835. Sejak dua puluh tahun lalu, tuntutan Sultan Ali ke pejabat Sultan Johor hanya diiktiraf oleh sesetengah peniaga dan orang Melayu sahaja. Seperti ayahnya, Sultan Ali adalah lebih daripada raja boneka dan memainkan peranan yang sangat minimum dalam hal ehwal pentadbiran negeri ini, yang berada di bawah jagaan Temenggong dan British. Pada tahun 1855, Sultan Ali menyerahkan hak kedaulatan Johor (kecuali Muar) untuk Temenggong Daing Ibrahim pada tahun 1855, sebagai pertukaran untuk satu pengiktirafan rasmi sebagai "Sultan Johor" oleh British dan elaun bulanan. Berikutan pemisahan Johor, Sultan Ali telah diberikan caj pentadbiran ke atas Muar sehingga kematiannya pada tahun 1877, dan dalam kebanyakan hal-hal pentadbiran, sering digelar sebagai "Sultan Muar"
Apabila Sultan meninggal dunia pada tahun 1877, beliau meninggalkan wasiat melantik Tengku Mahmud mewarisi wilayah Kesang itu. Keputusan Sultan membuatkan Tengku Alam dan penyokongnya di Singapura marah. Tengku Alam Shah bin Ali Iskandar Shah adalah seorang putera Dewan Bendahara (Johor), dan merupakan anak tertua Sultan Ali, Sultan ke-19 Johor oleh isteri keduanya, Daing Siti. British enggan mengiktiraf kehendak Sultan Ali pada anaknya (Tengku Mahmud) tuntutan keturunan ke wilayah Kesang itu. Tanpa tekanan British, pengiktirafan Tengku Alam adalah diketepikan.
Sementara itu, ketua-ketua dan ketua kampung di wilayah Kesang yang diadakan pilihan raya mereka sendiri untuk pemimpin baru, dan mengundi untuk Maharaja Johor, Abu Bakar untuk menjaga Muar, yang British menerima hasil pungutan suara. Pemangku Gabenor Negeri-negeri Selat, Edward Anson, membenarkan Abu Bakar untuk mengambil kawalan interim atas wilayah Kesang itu.
Tengku Alam dan penyokongnya adalah amat tidak berpuas hati dengan campur tangan Maharaja Abu Bakar ke atas wilayah Kesang itu. Sahabat lama Inggeris Tengku Alam, W.H. Read membantu melobi menyokong Tengku Alam. Penyokong Tengku Alam telah mengkritik penyelewengan dalam proses pilihan raya, dengan mendakwa bahawa Maharaja Abu Bakar telah memaksa ketua-ketua Muar mengundi untuk beliau sebelum pilihan raya, dan memanggil untuk pilihan raya dengan ahli keluarga Tengku Alam sebagai pemilih. Penyokong Tengku Alam berhujah bahawa perjanjian pemisahan 1855 yang Sultan Ali telah tandatangani dengan Temenggong Johor dijamin hak turun-temurun ahli keluarga Sultan Ali untuk wilayah Kesang itu. Tuntutan Tengku Alam telah jatuh pada telinga pekak, dan kerajaan British, dengan bantuan Engku Mandak, meneruskan proses pilihan raya ke 1878.
Sementara itu, pihak berkuasa British membenarkan Tengku Alam mewarisi elaun $500 setiap bulan seperti yang telah diterima Sultan Ali dari keluarga Temenggong, dan memberinya $ 68 elaun bulanan tambahan dari Syarikat Hindia Timur British. Tengku Alam yang marah telah menolak elaun ini dari British.
Pada 11 Januari 1879, beberapa ratus orang Bugis dan penyokong Melayu mengisytiharkan Tengku Alam dengan gelaran "Sultan Alauddin 'Alam Shah, Sultan Johor dan Pahang" semasa majlis perkahwinannya. Pengisytiharan Tengku Alam secara ringkas menjana perhatian yang serius daripada Maharaja Abu Bakar dan kerajaan British, yang takut bahawa kedudukan politik Abu Bakar boleh menjadi tanda ancaman yang berpotensi untuk kedudukan politiknya, terutama selepas Tengku Alam telah membuat pengisytiharan awam untuk mencabar Abu Bakar untuk tuntutan beliau kepada wilayah Kesang .Pada Oktober 1879, Tengku Alam kecewa dan penyokongnya melancarkan perang saudara di Jementah yang cepat dilemah oleh pihak berkuasa British.
Perang Saudara Jementah 1879
Dalam tahun yang sama, perang saudara meletus ringkas di Jementah, selepas percubaan berulang untuk mendapatkan tuntutan kepada wilayah Kesang yang diiktiraf gagal. Tuntutan diteruskan oleh Tengku Alam dan penyokongnya menyebabkan tercetusnya Perang Saudara Jementah tahun berikutnya, di mana kuasa-kuasa British (bersekutu dengan Maharaja) menewaskan penyokong Tengku Alam. Temenggung Muar kemudiannya dibayar gaji tahunan oleh Maharaja (Sultan selepas 1885) sebagai sebahagian daripada perjanjian penyelesaian dibuat pada 5 Februari 1879 dengan menaklok fiefdom Muar.
Tengku Alam pulang ke Singapura dan menetap sehingga akhir hayat beliau secara senyap-senyap di Istana Kampong Glam, di mana beliau meninggal dunia pada tahun 1891. Jawatan Temenggung Muar kemudiannya dimansuhkan pada tahun 1902.
No comments:
Post a Comment