Skim Bantuan Khas Bagi Penduduk Miskin Luar Bandar Musim Hujan Tidak Menoreh

Sebelum PRU 14 satu cadangan bagi Skim Bantuan Khas bagi Penduduk Miskin Luar Bandar dicadangkan terutama ketika musim hujan tidak boleh menoreh kepada Menteri Besar dan Perdana Menteri.

Untuk itu Negeri Pahang boleh memulakan skim bantuan khas ini.

Ini bagi meringan beban penduduk luar bandar terutama yang bergantung kepada hasil getah dll termasuk pendapatan dari kerja-kerja kampung dan nelayan darat.

Skim bantuan kewangan bawah RM5ooo bagi setiap ketua keluarga terutama ketika musim hujan hujung tahun ketika mahu buka sekolah.

Juga difikirkan elok ketika menjelang Hari Raya Aidil Fitri.

Pembayaran boleh dibuat 2 kali iaitu menjelang Hari Raya Aidil Fitri dan Hujung Tahun. Setiap kali bayaran sebanyak RM2500.

WZWH berharap cadangan ini boleh dipertimbangkan. 

Bagaimana mekanisme skim bantuan kewangan ini boleh dilaksanakan adalah bergantung kepada kebijaksanaan Menteri Besar dan Perdana Menteri.

Sebelum itu elok diterangkan latar belakang isu ini.

Luar bandar merupakan satu kawasan yang dikenalpasti sebagai satu kawasan yang mundur dan kurang mendapat kemajuan seiring dengan kawasan bandar. 

Luar bandar juga dikenali sebagai satu tempat yang mempunyai infrastruktur yang kurang dan tidak lengkap dan menyebabkan penduduk luar bandar tidak menerima arus permodenan seperti penduduk di kawasan bandar. 

Keperluan dan kepentingan dalam penyediaan pembangunan kawasan luar bandar adalah merupakan satu langkah yang diambil oleh kerajaan dalam menjadikan kawasan luar bandar sebagai satu kawasan yang mempunyai keistimewaan dan keunikan yang tersendiri di samping bagi membantu dalam menonjolkan sumber-sumber yang ada di kawasan luar bandar tersebut. 

Ini kerana, kawasan luar bandar amat dikenali sebagai kawasan yang mempunyai sumber dan hasil asli yang sangat unik dan estetik. 

Dengan itu, pembangunan luar bandar merupakan satu agenda oleh kerajaan dalam membangunkan dan memajukan kawasan luar bandar agar dapat menangani masalah kemunduran dan kemiskinan kawasan luar bandar. 

Data perangkaan pada tahun 2010 menunjukkan bahawa kawasan luar bandar didiami oleh seramai 8.2 juta penduduk atau 29 % daripada jumlah penduduk Malaysia yang berjumlah 28.33 juta. 

Jumlah ini adalah termasuk mereka yang mendiami 15,507 kampung yang mempunyai JawatanKuasa Kampung-Kampung (JKKK) melibatkan 82 daerah di semenanjung, 33 daerah di Sabah dan 29 daerah di Sarawak. 

Manakala berdasarkan dari jumlah penduduk di kawasan luar bandar tersebut, sebanyak 39.9 peratus atau 3.28 juta penduduk merupakan golongan muda yang berumur dalam lingkungan 15 hingga 39 tahun. 

Berdasarkan kepada perangkaan tersebut, jelas dapat dilihat bahawa kawasan luar bandar atau desa mempunyai tenaga kerja yang produktif di dalam membantu mempertingkatkan potensi untuk menjana ekonomi penduduk luar bandar. 

Kadar kemiskinan merupakan salah satu ciri terpenting bagi menunjukkan tahap kemunduran penduduk di sesuatu kawasan. Pengukuran garis kemiskinan dan pemantauan tren kadar kemiskinan merupakan maklumat berguna kepada pembuat keputusan untuk merancang dan melaksanakan strategi bagi menangani masalah-masalah berkaitan pembangunan manusia seperti pendidikan, kesihatan, peluang peluang pekerjaan dan lain-lain pengukuran. Kadar kemiskinan diukur menggunakan garis kemiskinan tertentu untuk menggambarkan keadaan ekonomi dan sosial sesuatu tempat. 

Jelas dapat dilihat kadar kemiskinan yang tinggi diseluruh negara di mana jumlah pendapatan yang paling rendah yang dikira sebagai miskin adalah sebanyak RM690 iaitu di Perak dan Perlis, manakala jumlah pendapatan yang tertinggi dikira sebagai miskin adalah sebanyak RM1050 iaitu di Sabah. 

Ini jelas bahawa pendapatan yang mencecah RM1000 juga telah dikira sebagai miskin disebabkan oleh berlakunya peningkatan nilai matawang serta kenaikan taraf hidup yang disebabkan oleh arus permodenan yang pesat.

Oleh itu, kerajaan telah melakukan pelbagai alternatif dalam memajukan kawasan luar bandar. Di antara program luar bandar yang diwujudkan oleh kerajaan adalah seperti program:

• Satu Daerah Satu Industri, 
• agropolitan, 
• program inap desa, 
• industri asas tani, 
• industri kotej, 
• kraftangan 
• dan agro pelancongan bagi meningkatkan ekonomi penduduk luar bandar

Permasalahan dalam membangunkan kawasan luar bandar juga menjadi salah satu punca kepada kegagalan serta kurang berkesan terhadap perlaksanaan program-program luar bandar. Antara isu serta cabaran yang perlu dihadapi dalam membangunkan kawasan luar bandar :

• Perubahan Minda Penduduk Luar Bandar 
• Nilai Masyarakat Desa 
• Kepimpinan Desa 
• Peluang Pekerjaan Yang Kurang Menarik 
• Peluang Aktiviti Keusahawanan Yang Terhad 
• Masalah Tanah 
• Nilai Tambah Yang Rendah 
• Kebergantungan Kepada Buruh Asing 
• Saiz Penempatan Luar Bandar Yang Bertaburan Dan Kecil 
• Kurang Kemahiran Dan Tahap Pendidikan Yang Rendah 
• Pertindihan Agensi Dan Fungsi- Ketidakcekapan Dan Pembaziran Sumber